sonsuz limanın misafiriyiz,
dingin sularda yüzüyor hayâlimiz,
hafif bir dalgada karışıyor gibi
ilk gördüğümüz şekiller,
durulunca deniz, ağırlaşınca rüzgâr,
alıyor eski hâlini o hüzün tekrar,
son gemiyi bekliyor gibiyiz,
sabah ışırken ağır ağır ufukta,
sönerken yıldızlar birer birer,
bakıyoruz ki
limanda ne gemi var,
ne de gemiyi bekleyen yolcular.