Her vuruşta rüzgârın dansını hissederdim
Senin gözlerinde yok olup çıkardım
Her gözyaşının zerresinde boğulmamak için
Çırpınır
Her kuru gölge de seni arardım
Sen bende yok oldun
Ben var oldukça
Sözlerin içimi delerken
Her damlanın akıtımı oldun
Her eriyişte sen bana dokundun
Her çırpınışta tekrar var oldum
Gözlerin her zerreme derk etmişken
Sensizlik gözyaşım oldu
Her sevişmeden sonraki sessizlikte
Kaldırımdaki sessizliğin gibi
Her yürüyüşüm rüzgârla dansım gibiydi
Vücuduma her titreyişin
Her bir vuruşun esirgemesiydi bu
Yanaklarımdaki dolaşmaların buydu
Buydu benimle iç geçirmen
Dansın buydu
Hafif hafif vururken yüzüme
Tenimdeki ürperme gökyüzü maviliğini almış
İnci tanesi hüznüm kalmamış
Boş vermişim tekdüze hayatlardan
Yine geçmiş uzaklardan bir rüzgâr fısıldaması
Usulca inlerken içimden geçmiş.
Hamdiye HATİPOĞLU
div style="width:300px;">mimoza
