Butun siradanliklarin aksine kaleme sarilmak yahut siginmaktan baska elimizden ne gelir.
Surgun bir hayatin ter kokulari arasinda kokusmusluk diz boyu iken, yasanmisliklardan dem vurup ahkam keselim oylemi? Buda bir siradanlik degilmidir sizce? Hic, bir okyanus olmus med cezirini beklerken, sehrin son cigliklari, yabana atilir gibi degildir hani. ilik esen ruzgarlari ardina alanlar, karsilarina cikan firtinadan bi- haberdirler oysa ki.
Umut yelkeniyle soyle bir ciksam diye dusundugumde aliskanliklardir belkide beni alikoyan. Kendi adima konusuyorum. Niyetim onun bunun adina hukum vermekse, hic degil.
Herkesin maskesinin dustugu gunlerde, yaninda butun cirkinlikleri uzerinden atmis,saf bir dostun bulunmasi ne guzel. aslinda hayatta guzel, kirletenler olmasa!
Kimi zaman, an gelir soylenmesi gereken… susarsin, sonrada bildik pismanliklar gelir ardi ardina. Bir bakmisinki hayat keskelerden, tirnak icinde kalmis ah' lardan ibaret.
Sahi ne coktur degilmi hayatimizdaki tirnak isaretleri… noktayi unuttuk iki cumle arasinda ve karisti hersey birbirine. Tipki yasadiklarimiz gibi, kor dugum... coz cozebilirsen!
Sefil bir hayatin akortsuz teline basarken insanlik, yuzundeki tebessumu kaybetmeyenlere hayranligim bir kat daha artmakta.
Gun gelir, devran doner, kalem hayata kuser ve yurekte derin bir ah kalir.
Kalpte ince ince sizan korlasmamis bir yara ve gozlerine mil cekilmis bir hayat kirintisi gozukuyorsa bardagin bos kalan tarafinda, ne gerek var degil mi dolu tarafini gormeye. Girizgahlar gunduzun cocuguysa eger, gun gormemis gece neden sahiplenmektedir acaba?
sorular...
sorular,
sorular...........
ve cevabi hic bir sikta bulunmayan yegane varlik hayat.
Ve bir hice indirgedigimiz kirintilar.
Kirik dokuk bir manzumenin, bas kahramaninin usagi.
.............. kendi ellerimizle infazina kalem kirdigimiz hayatin figuranlari olmaktan bikmayan bizlerin, hiclikler girizgahidir yasam.
Tutunacak kucuk bir dali bile kalmayan insanoglunun kirgin bir bekleyisidir belki de.
