"Yazmak, aslında, 'Bunu ben de yazabilirdim!' diyenlerin yazamadığı şeydir." - Franz Kafka"

yazı resim

Uzaktaki bir zamanı hayal ederken zihninde
Yorulmus masumiyetinde hissizlik içinde bir gülümse..
Uykunun zayıf kucaklamasında güvende, mutlulukla doluymuş gibi cahil, yakınlıktan habersizce..
Yinelenen anılar dipten günışığına cıkıyor,
Eski sırların unutulmamış uykusu yüzeyin altına batıyorlar sadece,
Senin tek bir nefes alabilecegin süre içersinde ..
Yalnız uyandıgında için parçalanmış halde,
boğmak icin geri dönüyorlar.
Gidecek ter yer kaldı..
Uzun süreli bir problem ve geçici bir çare...
Siyah tüylü kanatların arkasında parlaklığını yitirmiş güneşe bakarken,
Yılların boktan yalanları, boş sözleri, ve unutulmuş hayalleri toz gibi dağıldı rüzgarda..
Ama bunları boşver mutluymuş gibi yap sen de..
'Yarin' asla gelmez,
Sadece 'bir gün' vardı,
Ama 'simdi' cok geç...
Bir zamanlar gençtik ve bizim icin zaman cok uzundu..
Ard arda günler geçti gitti.
Herşeyi yakıp attın..
Kaderin eşitsizligi,
Aşkın ve nefretin yaraları,
Kalp agrısı,
Bellektekiler,
Seni besleyen bütün nefretler
Tasarladıgın bütün hastalıklar
Yarattıgın tüm korkular
Diz çökmeni sağlayacakmı hesap gününde?

KİTAP İZLERİ

Çıplak ve Yalnız

Hamdi Koç

Hamdi Koç’un Hafıza Labirentinde Unutulmaz Bir Yolculuk: "Çıplak ve Yalnız" Hamdi Koç’un "Çıplak ve Yalnız" romanı, okuru daha ilk cümlesiyle yakalayan o nadir eserlerden: "Amcam
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön