"Kitap okumaktan gözlerim bozuldu, artık hayatı daha net görüyorum; o da pek iç açıcı değilmiş." - Isaac Asimov"

yazı resimYZ

Gönlüm bir tavazu kalesi,
Ezip gecilir hep yeşilim,
Direnmez yüreğim ihanete,
Ram olur bedenim.
Sonsuz...

Sanırlarki nal dibi,
Her öğün ezilen toprağım,
Adanmışlığım acıya,
Duyulmaz ki tufanım.
Çillenir kahır deryasında kara tohumum;
Hatırsız...

Yaram; tuzunda yoğrulur denizin,
Köpük köpük dalgasında kanarım.
Kırılır kolıum kanadım,
Savrulur bedenim evrene;
Gönyesiz...

Sabahsız düşler içindeyim,
Gökyüzünde yıldız sönmüş.
Biraz ışık bulsam dolunaydan,
Sıcak gülüş görse gözlerim.
Bir damla da huzur çalsam bulutlardan;
Kahırsız ...

Yağmur yıkasa benliğimi,
Yıkılsa kum kalelerim,
Çıksam kayıplardan,
Ben benim olsam.
Güneşe doğsam;
Sorgusuz...

Kader;
İncitmeden öp yüreğimden;
Kedersiz...

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön