solan ne ki
renk değil
yüzüne son vuran ışık
söndü sadece
karanlık daha iyi
anlatır belki
aydınlığa pas vermeyişini
boş ver
koyver gitsin
sür siyahı
aynana
kaybol
gitsin...

Karanlığın ve aydınlığın çatışmasını, iç dünyada yaşanan çalkantıları ve kabullenişi anlatan, minimal bir şiir. Ayna metaforu üzerinden kimlik ve benlik sorgulamasına giren şair, karanlığı bir kaçış değil, bir gerçeklik olarak sunuyor.
solan ne ki
renk değil
yüzüne son vuran ışık
söndü sadece
karanlık daha iyi
anlatır belki
aydınlığa pas vermeyişini
boş ver
koyver gitsin
sür siyahı
aynana
kaybol
gitsin...