"Ne kadar da çok 'yeni ben' görüyorum, eskileri yeterince 'ben' olamamış gibi." - Oscar Wilde"

yazı resimYZ

III
Oturup dinlemek gök gürlemesini,
Oturup bir kurdun hiç yorulmayan yalnızlığına,
Dilenmek göğün grisini
Yağmur arifesinde seni sevmek gibi
Bir şeye tutunur.
Üşüyorum, yanıyorum.
Hasta bir adam oldum bugün.

Ecel dumanları tütsülenir,
Orman gibi davranan bozkırımda,
Tek kişilik bir kırımda, içim içimi yiyor,
Yağmur serilsin ölüm çiçeğimin üzerine.
Gülüyorum, ağlıyorum.
Tuhaf bir çocuk oldum bugün.

Senin pencerenden bakıyorum insanlara,
Bir sevgi sefaletinin tam orta yerinde,
Gözlerimle karşılaşıyorum
Soruyorum, şaşıyorum.
Belalı bir kayıp oldum bugün.

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön