,alo ahali orada mı, burada mı, karada mısınız?
bence hem orada, hem burada, hem de karada olun!.sakın bir yerlere gitmeyin, oturduğunuz yerde oturun!.bak, haberler iyi değil!..Nijerya sahillerinde bir gemimiz korsanların saldırısına uğramış...Azeri bir gemici öldürülmüş, onbeş tane gemicimiz kaçırılmış...gerçekten çok üzüldüm...nasıl üzülmem ki, gemi bizim, gemiciler bizim...üzülmemi istemiyorsanız, hiç terk etmeyin yerinizi e mi!..arasıra buraya gelip bir selam çakarım size, sevgiler gönderirim, iyi haberleriniz geldikçe sevinirim...hatta, tutup öperim hepinizi!.
ah bir de gemicilerimiz ile gemimiz kurtulsa, Afrika'nın bu uyanık korsanlarından!..inanın çok sevinir, mutlu olurum...sakın siz de gemilere atlayıp, gitmeyin ellerin bilinmeyen denizlerine...çıkın dağlarımıza, dağ kuşları gibi türküler söyleyin yandım allah üstüne!..dedim de, gerçekten yandık beh!..
niçin böyle bir şey dediğimi ben de bilmiyorum ama, dedim gitti!..der miyim derim; ağız benim, dil benim, söz benim!..ah bir de sazım olsa, ne türküler çalar söylerim de, yok!. insan yok olan şeylere özlem duyuyor, he valla!..insanın fitratında olan bir duygu bu; önüne geçemiyorsun...zaten biz, hiç bir şeyin önüne geçemeyen, önüne konulana boyun eğen toplumuz!..
boynumuzu kırsalar, odun kesiyorlar sanıyoruz!..biliyorum, bu tür konuşmak bana yakışmaz ama, söylemezsem kendime haksızlık etmiş olurum...
işte size bir misal:
evde dört kişiyiz...ben, eşim, oğlum, bir de kedi!..biliyorum kedi kişi değildir diyeceksiniz ama, gerçekten insan gibi bu kedi!..mesela yıkanmayı seviyor, taranmayı seviyor, insanı kucaklamayı seviyor...hatta pek anlamasak da bizimle sohbet etmeyi seviyor...özelikle eşimin kucağından hiç inmiyor...ha bir de kaşar peynirini, sucuğu, tavuk etini çok seviyor...hadi dedik,ona kaşar peyniri alalım...esnafın canına okuyan zincir marketlerden birine gittik, bir hafta önce. doğruca peynirlerin başına; bir baktık bir kilo ağırlığındaki kaşar peyniri onca lira!..hemen aldık ama cepte para olmayınca kredi kartından geçirdik(kıytırık mayişimizi alınca ödeyeceğiz) başka da hiç bir şey almadan, geldik eve!..
kedimiz bizi kapıda karşıladı...bizi mi özledi, yoksa birisinden haber mi aldı peynire dair bilinmez; bizi görünce miyavvvv dedi!..
hemen açtık peyniri, biz doğradık, o yedi!..amma oburmuş valla!..bir hafta içinde hepsini bitirdi!..
eee...biten bir şeyin yerine, yenisi alınır değil mi? eşim, bugün yollandı gene, aynı markete...kapıdan çıkarken seslendim, kredi kartını almayı unutma!.
unutmadım dedi!..kedinin hatırına onca lira daha bindireceğiz yani karta!..biz yemesek de olur kaşar peyniri falan, yeterki kedimiz aç kalmasın de mi!..
bir müddet sonra eşim marketten döndü...içinde sadece kaşar peyniri olan poşeti elime tutuşturup;
geçen hafta kilosu şu lira olan kaşarın, 700 gramı bu lira olmuş, buyrun! dedi..
bende bir gülme, durdurabilene aşkolsun!.
kedi sayesinde iyice kaşarlandık yani!...
