parkta unutulmuş kırık çocuk
önünde duruyor boş salıncaklar
belgisiz zamirden kahramanların tutuk
yutak borunda kuruluğu arttıracaklar
adım başı aynı mekan yorgun birikintilerde kumullar
uzun kırmızı salıncak kırık kayacak ne kadar kızgınlar
zamanın eskittiği oyunlara hep seyirci kalmışsın
tahta pencerenin köşesinde aslında sen çok yaşlanmışsın