] ]
MAHSUMANE
Altın işlemeli minderde oturuyordu
Ak sakallı,ak yüzlü adam
Adam mahzun …Adam bitkin…
Gözlerini gökyüzüne dikmiş
Kimseler görmüyordu
Kimseler duymuyordu
Hiç kimse …
O kadar yalnız ve o kadar bedbahttı ki adam
Göğe kaldırmıştı ellerini
Dudaklarında bir mırıltı
Kimseler duymuyordu
Görmüyordu….
Önünden başları eğik insanlar
Saygıyla ürkekçe geçiyordu.
Kimseler görmüyordu adamın güneşe özlemini
Başları önlerinde …saygıyla selam veriyorlardı
Niçin niçin kimse bakmıyordu gözlerine
Niçin kimse başını kaldırmıyordu
Başını…
Adam bir bakış hissetti
Adam bir nida hissetti
BaşInı indirdi aşağı
Başını indirdi mahzunca
Güneş yerini aya bırakırken başını indirdi usulca
Bir bakış... …
Güneşten daha yakıcı bir çift göz
Öfkeyle bakıyordu gözlerinin nidasına
Saygılı insanlar öfkeyi gördüler
Görüleni anlamlandırdılar
Bir set oluşturdular
Altın işlemeli mindere
Kara adam onlara baktı
Kara adam gökyüzüne baktı
Sonra…
Adama’a baktı
Gözler buluştu
Öfke görülendi
Saygılı insanlar görüleni anlamlandırdılar
Beyaz Kara’yı anladı
Kalbindeki yalnızlık destursuz aşka meyletti
Gözler buluştu
Kimseler anlayamadılar bu bakışmayı
Bir sual yönellti sessizliğe Kara
Bir nağme işitti Beyaz ruhunda
Bir cevap işitti Kara
Sonra saygılı insanlar Kara’ya baktılar
Beyaz’ı gördüler
Beyaz’a baktılar Kara’yı gördüler
Güneş’e baktılar
Güneş Kara ‘nın avuçlarındaydı
Güneş Beyaz’a sunuluyordu
Beyaz Şems’e Şems Beyaz’a dödü
Sonra..
Sonrası mı?
Allaah sesleri çınladı
Konya’nın bağrında
Merec-el Bahreyn’de
