Uyduruk bir oyuncak gibi
Evirdi çevirdi elinde beni
Biraz ısırdı soluk mor kıçımdan
Uzun kulaklarımdan tutup çekiştirdi
Çocukluğuna iniyorum
Ama orada pek ortak anımız yok
Ben bir oyuncağım sen bir insan’
Ananın memesinden yeni kesilmiş
Yerde halıyı kraliyet makamı bellemiş
Sıradan bir köleniz hizmetinize amade
Sen bir kralsın ben bahtsız bir uşak
Sen Allahsın ben kader kurbanı arabesk kul
Sen her şeysin ben içinde boşluk
Sen atom bombasısın ben Hiroşima ve nagazaki
Sen amerikasın ben ırak
Sen padişahsın ben dili sivri şair
Sen ki gepetto ustasın ben pinokyo
Rolleri belirlemişler biz çocukken
Oyunlar büyüdükçe biz
Senin parmakların arasında kalmış
Güçsüz belirliyor güçlü olanı
Kirli belirler berraklığını temizin
Yuvarlak hesap söyle bana
Ne kadar yaşatacaksın
Oyunun eğlencesi kaçmayacak
Yuvarlak hesaplarla
Sınırlarımızı halıdan dışarıya
Çıkaracak mısın masum çocuk’
