"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Ellerim saçlarından yüzüne doğru süzülürken,
Öpüşlerinin sıcaklığında kaybettiğim bedenimi,
Bıraktım rüzgârına hayatının…
Ve hayatım,hayatının rüzgarıyla bulmuşken benliğini,
Bir elimde kalem,karşımda gözlerin..
Unutturuyor bana mavi denizlerin rengini…
O an sükût içinde çatışmalar..her yer sessiz ve sedasız..
Zaman dahi tereddütle ilerliyor usulca ve ivazsız..
Hibe edilmiş küsuratlı kelimeler var..
Ve ağızdan çıkmayı bekleyen yüzlercesi..
Ya sensizlik yada bensizlik oluyor yalnızlık,kahredilesi..
Kırık dökük tebessümler var..
Ve sitemler var dile zor gelen..
Ve sitemli tebessümler var o mavi gecenin ardından gelen..
Her şey bir yana,
Gözlerin var karşımda..
Ve gülüşün var..
Kim bilir ne muhteşem bir kalemle çizilmiştir onlar..

Bıraktım benliğimi sana..
Bıraktım rüzgarına..

KİTAP İZLERİ

Esir Şehrin İnsanları

Kemal Tahir

Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön