sensizliği hissettiğim hergün korkularım biraz daha artıyor..
ve bir gök gürültüsünün ortasında buluyorum kendimi..
her çakan şimşekte karşımda gözlerin oluyor..
sonra iki damla yaş dökülüyor hicran dolu sözlerinden..
yüreğinin sitemleri aslında bu dökülenler..
biliyorum ki bana değil..hayata..
dinlediğim bütün özlem şarkıları anlatıyor bunu bana..
hemde haykırırcasına..
ve sonra asıl karanlık başlıyor..
onun adı umutsuzluk..pek tabii mutsuzluk..
ardından ah ve keşkeler konuyor satır başlarına..
kifayetler dolusu kâfiyeler doluşuyor mısralara..
serzeniş yüklü şiirler yazılıyor..
gidişine ve dönmeyişine dair..
meydan okurcasına terkedilişe..
ve bir anda başlıyor kavgalar..
bir yanda korkularım var..bir yanda hayallerim..
yok olmuşluğun verdiği hazla izliyorum onları..
nihayet korkularım mağlup..
hayallerim ise imkansızlıklar içinde bitap..
geriye kalan sadece gerçekler..
yani sen..yani gidişin..yani terkedişin..
ama biliyorum ki döneceksin girdiğin çıkmazlardan birgün..
bitireceksin bu kavgaları..
yada bitecek bu son perdenin hayat senaryoları..
KİTAP İZLERİ
ZEYTİNDAĞI
Falih Rıfkı Atay
Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku
