Su gibi geçti..
Ellerinin arasından yalnızlığım..
İşte ben burdayım.
Bir başka yalnızlığı karşına diktim..
Ben..
Sustalı bıçağınım.
Sessizliklerinin sesiyim.
Herşeyinim.
Hiçbirşeyinim..
Ayak seslerimden ötürü,
Kurşuna dizildi dizelerim..
Hayatımı yürütemedim.
Sevmeyi büyütemedim.
Sevgiyi öğütemedim..
Hazmedemedim tekliğimi..
Çoğul varyasyonların,
Tam ortasında,
Oturup..
Hayalet göz yaşlarına,
Sayı saymayı öğrettim.
Saydım..
Saydım..
Az'dım..
Az'dım..
Saydıkça,
Yitirdim sisli güveni..
Ve unuttum sayısını günlerimin..
Aklımın tam ortasından geçen güneş,
Ve rüzgar şapkalı kirli çocukluğun..
Tren camındaki hesapsız mutluluğu..
Es geçmesi gibi..
Es geçtim..
Herşeyi..
Ve şimdi susuyorsun..
Ve şimdi görüyorsun..
Hayat tek..
Can tek..
İnsan tek..
Biliyorsun..
Buluyorsun kifayeyi..
Sönüyorsun gecelerde..
Denklemsiz köşelerde
İşte bu benim diyorsun:
Hayat kafiye..
Kafiye..hikaye!
Söndürüyorsun dünü..
Yakıyorsun bugünü..
Bir mucize bekliyorsun,
Gülüyorsun....
