Nasıl seslerdi onlar,ölüm senden ürkerken hani?
Ve mum nasıl da yarılanmıştı,
Ve fitilin dumanı
Bir ruhlar şenliğinin tütsüsü değil miydi?
Kapı açılırken ve gelirken bir ürkek gebeleri yanında
Kapı nasıl da gıcırdamıştı
geceyi uyandırırcasına.
Kitaplar nasıl kokuyordu sen ölürken
_Ki ölüm ürkmüştü, dudakların mosmordu.
Nasıl tozludu rafları hatıraların sen silerken.
Ve fotoğraflar nasıl albümlerine aşıktı!
Oracıktan kovarken sen ruhunu.
Kilitler nasıl da anahtarlarını yutmuştu hani!
Ve gökyüzü nasıl inliyordu gözlerini içine çekerken.Haber verseydin yazılarım ısıtırdı seni.
Yani tabutuna çakardık her bir ifadeyi.
