Gitmekle bitmez sandığım ömür
Meğer sabahla akşamın arası kadarmış.
Henüz erken diye düşünürken bir sabah vakti,
Baktım ki geç kalmışım.
Güneş aşmış da tepelerden
Dönüş yolculuğuna çoktan başlamış.
Kim kovaladı böyle akreple yelkovanı?
Sanki onu koşturan bir atlı varmış.
Nerede güneşin yakıcı sıcaklığı
Uzamış gölgeler, insanlar yorgun
Yolcular çoktan menziline ulaşmış.
Bu uzun ömrümü nasıl geçirdim!
Nasıl ayamadım,nasıl aldandım!
Önümdeki zaman çok sanıyorken
Yanıldım, öğütüldüm zaman çarkında
Gündüzü yaşayamadan geceye daldım.
Geriye dönsem de,geçen zamanı
Defter yaprağı gibi çevirsem bir bir
Açsam kaçan güneşin kapılarını
Bağlasam saatin yelkovanını
Nafile! Başka dünyaya gitmiş güneşim
Başka yüzler görüyor ışıklarını.
Meğer ömür, sabahla akşamın arası kadarmış
Yalanmış hayat için ne söylendiyse,
Hayal geniş, dünya darmış ne çare!
Mutlulukmuş , sağlıkmış , gençlikmiş , yalan!
Meğer hepsi kısacık bir rüyaymış.
