Hayat değirmeninde un oldum.
Ekmek olmayı göremedim.
Yollarımda çakır dikenleri bitti.
Menzilime eremedim.
Sevmeyi denedim,
Delik deşik yüreğimle.
Gönlümce yâr sevemedim.
Haddimi bildim de bir ömür boyu.
Hesabımı bilemedim.
Ankara,29.05.2008İ.K
