ÖZLEM
Öyle özledim ki sana sarılmayı, kollarımın arasındaki boşluk cinayet sebebi,
Peki ya zalim hasretin ettiğine ne demeli,
Seven sadece özlemeli mi sevdiğini,
Yoksa İnadına her sabah yeniden hasretim deyip hüzünlenmelimi
Vurmalımı kafasını o düşünceden bu düşünceye
Acıttıkça içini sevdiğinin olmayan sesi,
Gözler yollara sonuna bakıp ta,
Kandırmalı mı ayakları, sevgilinin olmayan bedenine
Koşturmak için.
Belki yokluğunu varlığına bağlamalı,
Bir zamanlar orda olmuşluğunla teselli bulunmalı,
Olmayan elindeki sıcaklık elimi terletmeli ,
Dökülmeyen gözyaşların, şefkatimi ateşlemeli
Susmayan dudakların , söylediğim türküye eşlik etmeli
Yanlış söylediğim yerlerde duyulmayan sesin yükselmeli
İnmeli yüzüme hatamın bedeli, yumuşak tokatın
Çatıp kaşlarımı bakmalıyım, olmayan çocuk gözlerine
Ağzımda hafif bir tebessümle
İşte yokluğunu bile öpüyorum,
Sonunda buda mı oldu deme
Oradan kolay konuşması,
Peki sana sarılmamın her seferin de; yok olmanın sebebi ne......
Hadi gel benim güzel yoksunluğum
Özlem neymiş be, işte yanında sevgili boşluğun
Kokla koklayabildiğin kadar alabildiğine
Aslında içindesin de farkında değilsin aşktan öte sarhoşluğun
laciverTT
