Pervane Hüznü!

aşk bizi pervane yapıyor ama neden biz yanmaya ,acı çekmeye dayanamıyoruz?

yazı resim

Pervane hüznü-

prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

Bugün günlerden hüzün

Her hüzün ayrılığa adanmış bir kurban gibi

Deler geçer içimin yitik bahçelerini...

Gözyaşlarım buğu olur pencerelere

Ateşe birkaç fotoğraf savrulduğunda

Kalbe düşen cemrelerde toprak yanar,

Aşk yanar!

Sonra

Pervane olduğum,beklediğim yağmura koşarım

Anlarım ki her veda yıkık kentlere bir ihaledir!

Düşlerimde almışım sevdiğimin saçlarını,dudaklarını

Gece yarılarında yemeğe çıkmışız

Dilenciler gibi

belli belirsiz ağlamışız

Belli belirsiz gülmüşüz

Aç kalmışız tenhasoğuklarda..

Benkırılıp dökülmüşssem bir kadeh yangında

Ve kora dönen yüzüme tükürdüyse aşk denen zorba

Çağırmam artık o eski hüznü

O gitsin kendi alevinde yansın...

Başa Dön