Pervane hüznü-
prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /
Bugün günlerden hüzün
Her hüzün ayrılığa adanmış bir kurban gibi
Deler geçer içimin yitik bahçelerini...
Gözyaşlarım buğu olur pencerelere
Ateşe birkaç fotoğraf savrulduğunda
Kalbe düşen cemrelerde toprak yanar,
Aşk yanar!
Sonra
Pervane olduğum,beklediğim yağmura koşarım
Anlarım ki her veda yıkık kentlere bir ihaledir!
Düşlerimde almışım sevdiğimin saçlarını,dudaklarını
Gece yarılarında yemeğe çıkmışız
Dilenciler gibi
belli belirsiz ağlamışız
Belli belirsiz gülmüşüz
Aç kalmışız tenhasoğuklarda..
Benkırılıp dökülmüşssem bir kadeh yangında
Ve kora dönen yüzüme tükürdüyse aşk denen zorba
Çağırmam artık o eski hüznü
O gitsin kendi alevinde yansın...