"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Pi üzerine../gece düşleri..

Geniş bir zamandan geçercesine..yarım kalan şarkıları topladı yağmurlar../Boşuna değil miş rüzgarların suskunluğu../..

yazı resim

Belli bir mesafede, gerçeğe uzanan yollar..Saçlarını rüzgara bırakan bir kentin uykusunda../Ne düşünüyor şu anda../Bütün hesaplarını karıştıran bir aşk’ın çıkmazlarında..iki bilinmeyenli bir denklemin sessizliği../çözümlenmesi beklenen sorularla..daha ardışık bir biçimde../(Acı çektiren bir özlemin sanrısı şimdi zaman, ve azalan tarifinde bu suskunluk..geriye dönüşü olmayan bir yalnızlıktan).. Sarılmayı bir inat uğruna..ertelenmez kılan düşlerden../Öpülmemiş bir gecenin uykusu var havada../Kapılarda öncesiz bir not: En deli günün böyle olsun..(Pi)../..

Bir şarkının adalara uzanan yalnızlığında../Pi masalları..

Geniş bir zamandan geçercesine..yarım kalan şarkıları topladı yağmurlar../Boşuna değil miş rüzgarların suskunluğu../Aşk..o hep bekleten zamansızca yollarda.. Eskimiş fotoğraflarda azalan tebessümler../İlk yazılan mektubun, son cümlesi okunan dudaklardan../Bir şarkının adalara uzanan yalnızlığı geçti şimdi ufuktan../. kapı önlerine tüneyen akşamlar../beklenirken daha çok..böyle suskun../Eksik bir şiiri okudu içinden../sonra bir şarkıyı daha../Bir yüreği zamansızca.. /Zamansızca gözleri buğulanınca... Bütün düşlerini kırdı bu yalnızlık..gecenin avcunda..(Pi)../..

Bir şiiri çoğaltırken düşlerinden../güney yorgunu kırlangıçlar..

Zamansız bir yokluğun aralığı../Rakamları düşüyor aşk’ın geceme../Aşk’tan.. buza kesmiş pencerelerde../yarım bir kalp..Okunmuyor yazılan kelimeler kağıtta../Mum dumanından, /gizlemiş kendini bütün gölgeler../Birden fazla düş var içimde.. Özlemek yanısıra..Rüzgarını saçlarındaki rengin../usulca../Güney’den esen yorgun kırlangıçlar zamanı../Kuzey’den yangınları sancıların../İzdüşümü çıplaklığın../Pi üzerine tutkular kervanı../Bölündükçe..daha dışında bu sessizliğin../İçindeki bana. /Başka Pi olmayacak tarihime../..

Çam ağaçlarında..rüzgarı öpen kar fırtınası../ayışığında..

Kent lodos’a yakalandı durduğu yerde..kaçamadan../hiçbir zaman saklanamadı bu yüzden..kendi yüzünün çıplaklığından../En uzun gecede, sesini kaybeden bir çocuk ağlaması../ve hiçbir mutluluğa karışamayan nefesi../Buhar çıkaran soğuktan.. Pi düşünüyor şimdi..biliyorum../çam ağaçlarının kokusunu kapatmış kar beyazlığı../.. Nereye giderken böyle bulutlar..sessiz../S.... okuyor şimdi özleyen gözleri../hiçbir gecede bensiz../böyle okunmazken, yarım kalan bütün sevdaları uzaklığın../Böyle ölünürdü.. ayışığında fırtınaya..

Kalan geceden..Pi sabahlarına../düşen son not../uykusuzca..

Böyle duracağız seninle bu haritada../Burada buluşacağız../Bakmaya utanarak gözlerimizden../Utanılacak ne kaldıysa../Sana yazdığım son şiiri bırakacağım giderken../Pi sabahlarına adadığım bir yalnızlıktan../Herşey gelip geçecek nasılsa.. nasılsa sende unutacaksın uykusuz sabahları..ve bütün kelimeler ağlayacak belki de..aklına tutundukça../Böyle duracağız bu haritada../böyle yazacak bizi buradaki kelimeler../Böyle susacak içimize gece../intihar ederken elimizdeki düşler..(Pi)../.

Bütün aynalar../kirliydi bakıldıkça../yağmur’un korkusundan..

Kimse bilmedi bakmayı aynalara../dokunmadan gittiğinde../gelmeden daha..(Pi).. /Sevgilinin gözlerinden..Takarak güneş’ten kanatlarını../Güvercin beyazlığından.. /Kimse öpmedi belki de../Zamansızca düşlerini../hiçbir güvercinde../Hiçbir sabahtan../Kirliydi bakıldıkça aynalar../dokundukça sevdanın üzerine.. /Kanayan gecelerde unutulan parmakizleri../..Yağmur korkusundan..

Pi için kapatılan bir günden../açılan pencerelere..eski evde ilk akşam..

Adanın bir ucundaki yalnızlığı bulmak için../sık ağaçların arasında kaybedilen bir zamanı../olduğu yere bırakmak gerektiği konusunda../düşünmek üzere../anlaştık. /Denizin mavisi ve yeşilin ellidört tonunun olduğu bu sessizlikte../kaçıncı hayatın mevzusu bu aşk..Pi şiirini yazıyor suskunluğun../Yanıbaşında yalnızlığım.. /sessiz.. Martılar adanın bu ucuna hiç uğramıyorlar../eskimekten korkarcasına..rüzgarın nefesinden../belki de birbaşına ölüp gitmekten../..kimbilir../..(Pi).. Eski evde ilk akşamı kutluyoruz../açılan pencerelere vuruyor kendini hüzün../Özlemek demek geçiyor içinden../ben çoktan özlemiştim diyorum../..şaşkınca..

Aralık 29/2002
Bursa

KİTAP İZLERİ

Tutunamayanlar

Oğuz Atay

Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön