"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

Reddediyorum...

Bir minik kuş yuvasında uyuyor masum masum, / Ama yerini söylemem uyanmasın diye, /

yazı resim

Tuhaf bir gecenin yıldızlı, maviş gökyüzünde saklı yüzün,
Ve sarı ışıkların süslediği kaldırımların son nefesi sessizlik,
Su birikintisinin arasına tünemiş sahipsiz bir avuç gözyaşı,
Bir minik kuş yuvasında uyuyor masum masum,
Ama yerini söylemem uyanmasın diye,
Sonsuz çabası utandırsada yuvasına çekirdek kabuğunu sürükleyen karıncanın,
Yinede bir of çekmek geliyor da, ya gururda takılıyor ya gümrükte alıkonuluyor...
Şimdi soğuğa rehin bıraktım donuk bakışlarımı,
Üç gözyaşı damlası aldım karşılığında,
Birini o su birikintisine bıraktım yalnız kalmasın diye,
Diğerini o kuşun yuvasına koydum uyandığında susuz kalmasın diye,
Sonuncusunu avuçlarımın arasına koydum, sana yolluyorum,
İhbar ediyorum özlemini ve sonsuz hapsine sunuyorum.
Onu incitmeyeceğini umuyor ve şartlı tahliyesini reddediyorum...

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön