"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

yazı resim

Saklayamazsın

Yıllarca denedim bütün dilleri
Söylerim sözümü anlayamazsın.
Yoluna serdiğim gonca gülleri,
Çiğneyip geçerek yok sayamazsın.

Düşüne düşüne mevsimler geçti,
Çiçekler kurudu, çiçekler açtı.
Simsiyah saçımın renkleri uçtu,
Bakarak bahtımı aklayamazsın.

Maziden atiye uzanan yolda,
Yaşanan sevginin hepsini al da,
Yalnızca hüznünü bırakıp kulda,
Hasreti sırtıma yükleyemezsin.

Gönlümün sırrını aşikâr edip,
Kalbimi sevdana Pişekâr edip,
Ela gözlerine bir şikâr edip,
Dumanı namludan koklayamazsın.

Gözlerim bulanık, görüşüm duru,
İçime damlayan yaşlarım kuru.
Onura sararak attım gururu,
Daha fazla bir şey bekleyemezsin.

Gönlünün falında yazı turayım,
Sevda çarşısında bozuk parayım.
Âlemin dilinde yanık sarayım,
Külleri yeniden yak diyemezsin.

Dünya mı yıkılır yanımda kalsan?
Sevdanın sazını kirpikle çalsan.
Koskoca dünyayı yaratan olsan,
Benden hayalini saklayamazsın.

Mehmet Nacar

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön