…Sarıkamış Şehitlerine Rahmet ve Minnetle…
Bir beyaz kelebektir hüzün Sarıkamış’ta
Allarını yitirir yüzün Sarıkamış’ta
On binlerce neferin donarken gözyaşları
Cennete kanatlandı, göçtü gönül kuşları
Beklesek de gelmedi maveradan bir haber
Hüzün çeşmelerinden yas doldurduk beraber
Bir mermi atamadan ten gömüldü karlara
O gün bugündür gönlüm kırkındır baharlara
Yavaş yavaş kaybetti bütün dizler dermanı
Karlara kanla yazdı Enver Paşa fermanı
Evvel zamanda kader böyle yazmış yazını
Teslim oldun kışlara göremeden yazını
Bedenlerle beraber donmuştu tüm dilekler
Alacakaranlıkta kahır kustu bilekler
Güneş astı yüzünü, bulut gözyaşı döktü
Göklerin yangınında yüreğe hüzün çöktü
Elem coğrafyasında dövünürken ufuklar
Sarıkamış’ta kışlar bin bir baharı saklar
Ölürken de asildin o ne heybetli duruş!...
Gönül pervazlarına kondu uğursuz baykuş
Dünya dünya olalı görmedi böyle yası
Kahır zımparasıyla silinir yürek pası
Boşanır elbet bir gün zamanın zembereği
Gökten yağan acılar buz kestirir yüreği
Ey civanmert yiğitler selam olsun sizlere
Hüznün en acısını yaşattınız bizlere
Şimdi her bir yuvada Sarıkamış’tan iz var
Mihman ol düşlerime mest olsun gül yüzlü yâr
Ey toprağın koynunda diri yatan yiğitler!...
Bayrağın gölgesinde nöbet tutan yiğitler!...
M.NİHAT MALKOÇ
(17 Ocak 2008/Trabzon)
