"Yazmak, bir hayaleti kovalamak gibidir; yakaladığında, aslında kendin olduğunu anlarsın." — Neil Gaiman"

yazı resim

Birgün cekip gittiğinde,
Aşkımızı ilk hamlede bitirdiginde.
Beni ipsiz sapsız sokaklarda gördügünde..
Benim eserim bu de, sakın şasırda...

Her gece meyhanelerde sabahlarsam,
Sızıp bir köşede orada akşamlarsam..
Yada her çukurcuğa düşüp kalırsam,
Benim eserim bu de, sakın şaşırma...

Malı,mülkü, işi güçü bırakıp..
İçki parasına ceketini satıp..
Aklımı beyinciğimden atıp,
Beni deli görürsen sakın şaşırma.

Delirip kudurup daglara düşüp,
Sensizlik ateşlerinde cayır cayır pişip.
Bir darağaçında,bogazımda bir ip,
Ölmüş olarak görürsen sakın şaşırma.

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön