Satılıkmış sevda bu devirde, yarı yolda bırakmalıkmış. Kırık bir kalbin başka bir kalbi kurban seçip kendisini avutmasıymış sevda bu devirde. Hissetmediği halde sevgi sözcüklerini en tatlı dillerle söylemekmiş birde bu devirde sevda. Dedim ki, madem öyle bende kuralına göre oynarım o halde bundan böyle. Satılığa çıkardım sevgimi, sözde sevdiğim “tüh paramda yokki” deyiverdi. Kıyamadım sevgimin ellerin elinde heba olmasına, en çok parayı ben verdim, sevgimi geri aldım. Tek başıma bir sevdaya ev sahipliği yapıyorum işte.
Kalbim ki en büyük isyancı. Ben dizginlemeye çalıştıkça o kaçıp gitmeye yer arıyor sözde yâre. Onu dizginlemek dünyaya meydan okumaktanda zormuş meğerse. Aşkın gözü de körmüşya hani, göremiyor bir türlü sevgilisinin onu sevmediğini işte. Kabul etmiyor bir türlü yar dediğinin ona “yar” demediğini. Tutulmuş bir sahte aşkın peşine yakıp duruyor kendisini ölümüne…
