kaygısız bir geceye
boylu boyunca uzanmış
yorgun bir imgeydi çınar yaprağı,
mutlak bir nesneye benzetmeye değer
bir yaşam dengesi kurmayı deneyense o
hiç inanmadığı bir geçmişe öykünerek
yazmayı çok istediği denemenin alt başlığını
“sevmeyi hiç beceremeyenler kulübü üyelerine”
sunarak başlamak istediyse de başaramadı
eline geçirdiği her sözlüğün içinden
çıkıp gelmesini beklediği
kıvılcımlı bir aşk sözcüğü,
ağlayıp uyandığı her rüyanın ardından
nesneler tımarhanesinin haylaz yorumcusuydu aradığı
biliyorum ama söylemek zorundayım,
ısrarlarıma dayanamamış sözcüklerin
dans ettiği o meşhur çamur banyosunda
hiç tanımadığı bir sözcüğü avlamak adına
sürüp sürüştürmediği tek nesne
dalyan imamının kırık aynasıydı
sözcükleri dölleme seansında
yorgun düşen yaşlı ebenin
kırılgan düşlerine inanan kral
soylu final sonrası
arenaya serilmiş
yepyeni bir sözcüğün
yavaşça doğruluşunu
gururla onayladı
ömer akşahan
22.06.2004 / Alsancak
