Karanlığın demlendiği saatler
gölgelerin çekildiği vakit
sadece saatlerin tik tak sesleleri
geceyi ikiye bölen bir sensizlik
uyku vakti geldi geçiyor bile
kalktım kendime söz vererek yerimden
bu gece hiçbir şey düşünmeden dalacağım rüyalara
sözümde duramadım
aklımda sen varken
nasıl kapatayım gözümü uykulara
olmuyor işte
ne kadar zorlasam da kendimi korkulara
olmuyor işte
Hani olsaydın yanımda dedim içimden
biliyorum beni duyman imkansız
çok uzaksın bana
sen neredesin kim bilir
kaçıncı rüyanın tekrarında
ya da yokluğumun ısrarında
bir yıldız kayar da aniden
kim bilir umutlar karışır dualara yeniden
Söylediklerime dahi inanmıyorum bazen
imkansızlık karıştı yine çaresizliğime
tükendi umutlarım zamanla
neyse efkar bastı düşündükçe yokluğunu
her yer karanlık ve birazda soğuk sanki
dışarıda kar taneleri beyaza boyarken yolları
içimde yanan acılar, buz kesiyor her yanımı
buna da şükür
ya hiçbir şey hissetmeseydim
öyle değil mi?
Hadi biraz kendimi avutayım
bende böyle yalnızım işte
gülen maskemi çıkarıyorum geceleri
ne yapayım gündüzler yoruyor beni
böylede iyiyim
sadece geceler dost bana bilirim
tek gerçeğim
gecelerdeki hallerim
Bu kadar yeter
daha fazlası ağlatır beni
gitmeli
seni geceye anlatmalı yeniden
ışık saçan gözlerini
sımsıcak sözlerini
tek tek anlatmalı
bıkmadan
usanmadan
uyutmadan bulutları
iyi geceler hayallerimin kadını
bazen ne olur sende özle beni...
05.02.2015
Rasim Yılmaz
