Sensizliğe mahkum ettiğin için beni,
Sevmiyorum seni.
Bir boşluktayım şimdi,
Nerdesin?
Özlemin kuduran dalgalarcasına,
Haykırışım ulaşmıyor sana,
Gel artık !
Seni tanıdığım gün ne mutluydum.
Bu gün o ben değilim .
Gülüşünü arıyorum,
Sesini duymuyorum,
Gözlerini arıyorum.
Niye böylesi sevdim seni?
Niye bir rüzgar oldun,estin?
Niye?
Amacım oldun benim,
Sensiz nasıl ederim?
Anılar dolusu sen olmasan,
Kurtulamam sensizlikten.
Ama... yetmiyor ki anılar.
Arayışın özlemi,
Beklemenin acısı
Yetti artık!
Hakkımız değil mi mutluluk?
Konuşsana bir tanem,
Söylesene !
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
