Yağmurun çok yağdığı mevsim
Aylardan Kasım
Ağaçların hepsi yapraksız şimdi
Üşüyorlar.
Kaldırımlardan seke,seke iniyor
Ve gittikçe uzaklaşıyor benden
Sana sevdamı söyleyen sesim.
Uzaktasın
Hem o kadar uzaktasın ki
Elimi uzatsam
Tutamam ellerinden.
Ama adını bir Nihavent şarkı oldu dilimde
Ve durmadan tekrarladığım fısıltı
Başım o kadar uğulduyor ki
Kulaklarımda hala yankısı.
Ben bu sevda şiirini
Neden yazdım bilmiyorum.
Aylardan Kasım
Ağaçların hepsi yapraksız şimdi
Üşüyorlar
Bende üşüyorum
Belki bir bardak sıcak çay
Avuçlarımı ve dudaklarımı
Isıtır diye düşünüyorum.
Sen uzağımda olsan da
Bahar bize uzak değil
Bu yağmurlardan sonra
Çok güneşli aydınlık ve güzel
Günler başlayacak.
Göreceksin çiçek çiçek büyüyecek
Sevincimiz.
Önce yürümesini sonra koşmasını
Nasıl öğrendiyse oğlumuz
Konuşacak biliyorum
Adımızı söyleyecek
Bir buçuk yaşına giren kızımız.
