Orada,
uzakta,
görünüyor mahallenin delisi.
Almış eline rengârenk uçurtmasını,
takmış beline ışıltılarını;
koşuyor,
sırtı sevda yelinde.
Taşlarken çocuklar sırtını
Kanatmışlarken
Yağlı saçlarının arasından
Parça parça kafasını
Gülerek taşıyor uçurtmasını
Sevda yeline karşı.
Her ne kadar göremese de onlar
mutlu o
kendi göğünde süzülen
rengârenk
uçurtmasıyla.
Oysa kayıptır onlar
Tıpkı bizim düştüğümüz ufuklarda
Öylece uzaklarda
Vuslat AKTEPE
