Benim gönül pencerem
Ardına kadar açık
Dar değil pencerem
Geniş mi geniş
Bu yüzden ben
Kalbimi gül sandım
Dökülen her yaprakta
Dudak büküp ağladım
Ayşe benim kardeşimdi
Diğeri de arkadaşım
Ali de candaşım
Ben canları sevmişim
Bu yaşam yaşanır
Sonuçta ölüme ulaşılır
Öyleyse tek sır
Ölüm ile anlaşılır.
Bakarım da kimileri
Galiba ki gafiller
Ölmeyecek gibi yaşarlar
Belki ölmiyeceğiz sanırlar
Ben dünyanın fanisi
Kalbimde hep sevi
Sen de fanisi
Kalbinde hep sevi
Olsun yeter ki.
