"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Sevgim Kadar Kocaman da Bir Elveda...

''Açılır sonsuz kere yoluna güllerim/Koparıp atsan da solmaz gönlüm, nafile...'' Kaç kez acıttın canımı sayısını unuttum... Ve kaç kez gömdün zindanlara /Prematüre düşlerimi... Ben yine de kör kuyularda /Dolunay sevdana tutundum. Ne yaparsan yap nafile /Kendimi sende boğdum ve yeniden doğurdum...

yazı resim

''Açılır sonsuz kere yoluna güllerim/Koparıp atsan da solmaz gönlüm, nafile...''

Kaç kez acıttın canımı sayısını unuttum...
Ve kaç kez gömdün zindanlara
/Prematüre düşlerimi...
Ben yine de kör kuyularda
/Dolunay sevdana tutundum.
Ne yaparsan yap nafile
/Kendimi sende boğdum ve yeniden doğurdum...

''Yokluğun soğuk, tenine susadı tenim/Üşüdüm yorgan misali seril üstüme...''

Kırk derece ateşte tuttuğun bedenimi
Gözlerinden sonra ısıtamadı hiç bir güneş...
Yastığım benden önce dalar oldu uykuya
/Yorganımsa sadece ince bir zar...
Ruhum çırıl çıplak kalmış
/Kar getirmiyor yünden sargılar...

''Geceler boyu sevişmelerimiz bitmesin/Gölgesi düşsün saçlarına aşk ateşimin...''

Bunları benden ne diye esirgersin be adam!
Zaten aşk olmuş RH pozitif damarlarımda dolaşıyor
Ben sana bedenimin değil, yüreğimin tapusunu vermişim
Yanında olamayışlar değil de
/Kalbinden uzağa düşmeler koyuyor...
Bırak saçların yerine yüreğini okşayayım.
Ellerin yerine kaleminden düşen kelimeleri tutsam da olur...

''Sakınıp sakla güneşim ol al ısıt beni/Yüzünün sıcak kokusu kalsın ellerimde...''

Dokunmalara aç kalmak yakmıyor insanın canını...
Yüreğini istiyorsun birde dolu dolu
/''Aşkım'' sesini...
Hani en çok O'na yakışanı...
Gözlerinin ikliminde yağmura tutulu veriyorsun
Uykular arası yalnızlığından kaçarken...
Ve istiyorsun ki ...
/Bir su damlası gibi kayıp gitmesin ellerinden...

''Kalbim duraksız haykırışlarda/Ne yapsan ayrılamam senden asla...''

En büyük yalanı(N)m oluyor...
Önce gözlerimdi senden vazgeçen
/ Sonra ellerim ellerinden kurtuldu...
Bir tek ''ayrılamam'' sahtekarlığı kaldı
/Bedenli ve bedelli vazgeçişlerin arkasında...

''Hafife alma aşk vurur insana/ Bu kadar kolay sanma delikanlım...''

Ağırlığını taşıyamadığın aşkımın
/Vurgunlarına inanmanı bekleyemem...
Elbet sende hançerlendiğin de şah damarından
/Anlarsın...
Kolay olmuyor, aldan(ma)malar, inan(ma)malar...
Şimdi yolun açık olsun delikanlım!
İçimde ki kapanlara sıkıştırdığım kadar
/Yollar da araladım sana...
Yalnız kalmayacaksın korkma
/En güzel yarenliği yıldızlar yapacaklar sana...
Hoşçakal ömrüm, artık gitme vaktidir
/Sevgim kadar kocaman da bir ELVEDA...

Elif Battal ] ]

KİTAP İZLERİ

Tutunamayanlar

Oğuz Atay

Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön