"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Burası
Şişli-Halaskargazi Caddesi.
Mevsim
Bağbozumu.
Geç Otur karşıma 55 yıl.
Geri getir,
Kısa pantolonlu çocukluğumu.

Birazdan geçer
Mecidiyeköy – Yenikapı
24 nolu tramvayı.
Raylarına
Dizdiğimiz Mantarlar,
Patlarlar peşpeşe.
Büyüklerde depreşir öfke,
Biz çocuklar pürneşe.

Durdurur tramvayı
Pos bıyıklı
Tonton vatman amca;
Kovalar bizi
Etfal Hastahanesinin
Sokaklarına.

Kulaklarımızın özlemleridir;
Yoğurtcu Ramazan Amca’nın
Ellerinde salladığı çan.
Kış geceleri
Sokaklarımızda satılan
Tahin-pekmez.
Unutturamazsın zaman,
Gücün yetmez.

Akşam,
Samanyolu’nun
Arka sokaklarına saklanmış.
Projektörler,
Kablolar
Bir cümle film ekibi.
Yönetmen bağırtıları.
Acayip telaşlar içinde
Seyre hazır,
Toplanmış mahalle halkı.
Sanki
Ekmek, aş veriyorlar.
Hepsine
Kahkahalarla gülüp geçiyor
Dolunay.

Bilmem
Bilemem.
Hangi filmin
Kaçıncı sahnesini çekiyor;
Rahmetli Orhan Günşiray.

Doğum günümün hatırına;
Efendi efendi
Geç otur karşıma
55 yıl.
Ya geri getir
Kısa pantolonlu çocukluğumu,
Ya da
Kaçacak delik ara.

Gerisini anlıyorsun ya…

KİTAP İZLERİ

İnsan Olmak

Engin Geçtan

Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön