"Yazmak, aslında hayatta kalmak için kendime anlattığım yalanların bir günlüğüdür." - Albert Camus"

yazı resim

İçimde volkanlar kıpırdanıyor,
Bil ki; dertlerin en yoğun vaktidir.
Sevda ayazında ruhum yanıyor,
Belki buhranların doğum vaktidir.

Halimi görenler deli sansa da;
Akıl-ruh arası bitmiyor savaş.
Çileler ansızın hep abansa da;
Ruhum artık belalarla arkadaş…

Kalbime ansızın saplanan hayal,
Oyar yüreğimi hep burgu burgu.
Artık paramparça gülüşünü al;
Son bulsun ruhumda çıldırtan sorgu.

Bir kırık aynanın tozlu camından,
Hayalini çaldım rüyamda bugün.
Ne gün kurtulurum sevda gamından?
Ne kadar sürecek bilmem bu sürgün?

KİTAP İZLERİ

İnsan Olmak

Engin Geçtan

Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön