"Sabah 05:00'te uyanıp yazmaya başlayanlar, muhtemelen hala kahveyi icat edememişlerdir." - Dorothy Parker (kurgusal)"

Tenimizi kurşunlarken yağmur

Kimse bilemez, Nasıl geldik biz buraya, Düşe kalka, Yağmur,çamur demeden, Ölmeden daha, Hayat olmaya, Yüreğimizde filizlenen aşk'ı, Sonsuz kılmaya...

yazı resim

Etimi tırnaklayan zaman,
Gök mavisi,
Gül dikeni sargını yoksulluğum,
Lacivert ellerimde,
Kır çiçeğidir çocukluğum,
Akmaz oldu gözlerin yaşı,
Kimse bilemez,
Nasıl sevdik biz hiç yoktan umudu,
Çadırlarda toprağa çamur,
Sabahlara iki yakadan bir mahmur,
Nasıl uyandık öfkesiz,
Bildik aşk'ı aşktan öte,
Tenimizi kurşunlarken yağmur,
Bizdik aslolan,
Çektiğimiz acılardan yola çıkıpta,
Sürgün tadında gecelere darıldık,
Kedere eş bilendi yalnızlık,
Yalnızlığa dört bir yandan sarıldık,
Aslolan hayat kadar ikimizdik,
Anlaşılmadık,

Kimse bilemez,
Nasıl geldik biz buraya,
Düşe kalka,
Yağmur,çamur demeden,
Ölmeden daha,
Hayat olmaya,
Yüreğimizde filizlenen aşk'ı,
Sonsuz kılmaya,
Bakma sen,
Allah var sevdiğim,
Kimse cesaret edemez,
Bizi bizden böyle ayırmaya...

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön