Soldu yapraklar, sarardı mektuplar
Harf harf unutuldum yarin dudağında
Kimseler anmaz çağırmaz oldu beni
Titreyen bir dalım orman kuytusunda
Bir ağaç bile kalmadı bize bu aşktan
Tenime düşen kıvılcım gibiydin oysa
Belli noktayı yakan ve ruhumu acıtan
Bir ıstıraptın küçükten büyüğe yayılan
Bir kefen gibi bütün bedenimi saran