Beni bir fırtınayla baş başa bırakırken
Kollarım bacaklarım ardı ardına kırılırken
Gidişin bulutların parçalanışıyla birken
Şimdi gül bahçesi olup gelsen de yanıma
Yağmur sonrası toprak değilim ki sana
Gidişin acımasız bir kuş gibi paralarken
Ardından yaralı bir serçeye dönüşmüşken
Gök olup gelsen deniz olup dönsen geri
Artık bu yürek sana martı beyazı değil ki
