Ah toprak!
Ne vefakar,
Ne cefakar dostsun sen.
Senden geldi
Ekmeğimiz, aşımız.
Sen ana kucağı,
Sen baba ocağı toprağımız.
Toprağım!
Sen her şeydin benim için,
Uzaktayken özlediğim,
Güvendiğimdin.
Bir sevgiliydin yalnızlığımda,
Sırtımı dayadığım sadık bir yardın.
Yalnız,
Bir sitemim var sana:
Ah! Ne olurdu sanki,
Bir de sevdiğimi almasaydın.