Tut ula gitti
Demokratik sınav çok köklü bitti
Kanımla beslenen mahsulü biçti
Şike vardı genci derdest edildi,
Tek madde vade-i hulûlü bitti.
Dalında goncayken solan güllerim
Hak dileyen kalem tutan ellerim
Ey halkım vurulduk diyen dillerim,
Üç orda, beş burda meçhule gitti.
Ustaca dizeler, Nazım’ca sesler
Hayvan girmez içi dolu kafesler
Halk içindi tüketildi nefesler,
Sorgusuz, yargısız kim bula gitti.
Delik kap gibiydi ‘Kit’ler kovası
Dosya, dolap icra yapan davası
Evi, barkı çörçöp insan yuvası,
Alt kat depolarda bir pula gitti.
‘Kobi’ idik sanayide biz vardık
Devlete yük değil, bilakis kârdık
Kredi payında en dip duvardık,
Kâr payı, ar payı üç kula gitti.
O senin adamın, bu benim adam
Boşa yağma oldu onlara ne gam
Erkinin içinde böyle bir ortam,
Gözden sürme çalan çapula gitti.
Yıkım dışındaydı bizim coğrafya
Örneğin yıkılmış harap Almanya,
Finanslar çaldırdı bizim lotarya,
Koşullar kondurup, koşulla gitti.
Gel otlan, git çöplen sana göre tam
Bizim ülkeye has bu özel yamyam
Yolunda yürütür, asfalt, makadam,
Bankacı, Parsacı tut ula gitti.
