"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

yazı resim

Unut beni hâlâ unutmadınsa,
Bari bundan sonra çilesiz yaşa.
Ne zaman içinde bir ateş yansa,
Mazinin elinden kaç köşe köşe.

Ben kendi halimde yaşar giderim,
Hasret ateşinde pişer kaderim.
Bulutlar yandıkça coşar kederim,
Artık beni katma pembeli düşe.

Sevgiyi dönülmez yıllara serdik.
Duygunun özünden masallar derdik.
Gittikten sonra da biz beraberdik,
Yazılan gelirmiş çileli başa.

Aradan onlarca sonbahar geçti.
Kaç mevsim güllere hayalin düştü.
Bahtımız yanılmış, bir kez gülmüştü,
Ondan sonra geçen ömürler boşa.

Unut beni hâlâ hatırlıyorsan.
Sevdamız esirdir, bahtımız korsan.
Şöyle on saniye karşımda dursan,
Ağlarsın feleğin ettiği işe.

Mehmet Nacar

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön