gazeldin
beyit beyit
okunan
ardı sıra dizelerde
kök salan
gazeldin
makam makam
geçmişi anımsatan
dilimdeki kuralsız gezgin
gazeldin
ağlardı son baharlar
geçimsiz kalp atışların
yankılanırdı
odan odam
gazeldin
sonbaharda savrulan
tan yelinde
sülün
sülündün
güne zerafetle uzanan
upuzun döngülere
minicik yüreğiyle yaslanan
sülündün
ve ürküttü kanatlarını rüzgâr
süzüldün sonra
yüzünü uzaklara döndün
ardında
kocaman yalnızlıklardan devşirme
günler
geceler
düşlerime akardın
kan(a) kan(a) ağlardım
ekseri uzaktın benden
sensiz gecelere dair
duvarda çentik izleri, düzensiz
ne kadar da olağandı oysa
yüzün örtüşürdü düşümle
sülündün son baharda savrulan
geçimsiz sevişgen kurbağalar imrenirdi
ay ışığıyla raksına
ve ben
ağlardım
aklımda dolanan
beter mi beter bir vazgeçiş
kokardı mevsimsel yaratımlar
doğaçlama tutkular sapağı, kaçaktı varoluşlar
ağ(a)(ı)rdı gül yaprağında gözyaşları