VE SON
Yaşamla ölüm arasında gidip gelmek her gün
Her gün kararsızca sonunu getirmek saatlerin...
Ya uyanırsam diye uyumak geceleri
Ya da uyanılamazsıyı düşünmek sabahları.
Benden önce ölmüyordun belki de hiç,
Kimse düşünemezdi ölmeni en yaşanası çağında
Herkes sonsuzdu senden önce,her şey amaçsız
Yokken sen tereddütsüzdüm,ölüme ya da yaşama.
Kararsızdım yaşamakta ...ya da geçirmekte günleri...
Oysa şimdi yaşamalısın diyor bana sensiz geceler
Belki bir sabah uyanınca her şey değişmişse eğer,
Ve sen varsan...Ya da artık yanımdaysan
Dokunabiliyorsam da artık sana sadece düşünmeden
Ölümü silmişsem beynimden ve hala yaşıyorsam gerçekten
Nefes alışverişinin tadını çıkarabiliyorsam belki,
Ya da görebiliyorsam yıldızların en sönüğünü bile
Uçurumun sonundan çıkmışsam yukarı ve sen....
Sen de anlayabiliyorsan beni ve hissedebiliyorsan ellerimi
Anlatabilmişsem sana neden bu kadar çok sevdiğimi
Ya da anlamışsan sensizliğin ve yalnızlığın zorluğunu ..
Yaşamanın sadece nefes alıp vermek olmadığını
Çözebilmişsem ve hüzün kelimesini silmişsen beynimden
Ayaklarım gideceği yeri biliyorsa artık
Dolaşmıyorsa sokakları amaçsızca
En son ne zaman gözyaşı döküldüğünü hatırlamıyorsa beynim
Ya da pınarları kurumuşsa artık gözlerimin,akmıyorsa yaşlar.
İşte o zaman,kapat gözlerini ve düşün...
Düşün ki ben hiç olmamışım ya da hep varmışım da
Hiç seni bulamamışım yolun sonunda.
Ve artık tükenen umutlarıma
Son noktayı koymuşum..............
