sen hiç durup hiç kimsenin seni sevmediğini düşündün mü ya da şu koskoca dünyada yanında birilerin olmasına rağmen kapalı bir kutuda kendini yalnız hissettin mi?ben hissettim hem de bir çok kez.
boğazında birşeyler düğümlenir gibi,gözünde kalbinin acısı kadar sıcak gözyaşları..
belli etmemek uğruna verdiğin savaş ve o savaşa yenik düşmek..
bu gözyaşlarının sebebi ne bir zayıflık ne de acınası bir durum.bana göre hala biraz insanlık duygularımın kalmış olması.herşeye rağmen...
sesimi ancak yalnız kaldığım zamanlarda duyabiliyorum.öbür türlü hayallerimle beraber sesim de kayboluyor yalanlar diyarında.bazen o yalanlardan bir tanesi olduğumu farkediyorum ve kendimden uzaklaşmak , çok uzaklara çekip gitmek istiyorum...
Yalnızlığım...
bazı zamanlarda dönüp kendine baktığında, işte o zamanlarda kendine yetebilmeli insan..