"Yazarlar, ölümsüzlük arayan sineklerdir; editörler ise sineklik." - Dorothy Parker"

Yalnızlık Senfonisi

yazı resim

Yokluğun gam bulutu döner durur dem be dem.
Hüznün yoğun tortusu çöker hep yüreğime.
Ne yağmur ne de meltem olur sızıya merhem.
Hasretin tuzu siner gözlerimdeki ime.

Çayımı paylaştığım çaydanlık demlik hüzün.
Buğulanır gözümde bir gül misal sureti.
İçini doldurursun hayallerimde güzün.
Yine yalnızlık olur yalnızlığın diyeti.

Ellerin gelir geçer incecik hayal gülü,
Çölde serap misali sonra birden kaybolur.
İsli çaydanlığımın sen misilli kakülü.
Çayımı yudumlarken ruhum yalnızlık solur.

Bir senfoni çalınır gece gündüz apansız.
Çayın renginde gamzen ışıldar naz misali.
Yalnızlık içimde kor yerli yersiz zamansız.
Artık muhal bilirim ben seninle visali.
Ankara,30.12.2012 İ.K

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön