"Yazmak, aslında ölümü oyalamaktır. Ama ne yazık ki, ölümün okuma alışkanlığı pek gelişmiş değil." Terry Pratchett"

Yalnızlıklar Efendisi Şiiri: Serenay Özkan

yazı resim

Yalnızlıklar Efendisi Ben yalnızlığın efendisi
Geceyi saran benim kara serçemdir
Kaderlidir bahçelerim gecenin gecesinde
Ben yalnızlığın efendisi
Ölüdür kiraz bahçeleri
Anca dikerler bu bahçeye
Ben öldükten sonra bir kiraz bahçesi
Ben yalnızlığın efendisi
Sarhoşlarım vardır
Birbirindendirler yalancı
Çocuklarım vardır
Üstlerinde kara gelinlik Işıklar söndü mü? Şehirlerine bitiverirler
Hele griden maviye gözleri yaşlı mı? Mehtaplarıma konuverirler
Sabahleyin dağların çimenleri yaralı
Kör bir kuş misali dinler sema
Dantellerim siyah
Banklarım yaralı, yalnız
Ben yalnızlığın efendisi...
(Serenay Özkan,Viata)
#serenayözkan #şiir

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön