"Hayat bir komedi ise, ben en azından kahkahaları duymak istiyorum, alkışları değil." - Franz Kafka"

Yanlışı, Doğrusuyla

Ordumuza ters geliyor, savaş ama başı yurtdışında namertçe, kuyruğu dik olarak mecliste siyaset üretiyor. Epey de yaklaşmışken, çözüm yerine, yenip, yutulmaz zehir üretiyor. Saygılar

yazı resim

Yanlışı, doğrusuyla

Eski savaş yıllarını anımsıyorum
Harita üstünde şehirlerarasını
Bilmezdi insanlar bu kadar,
Uyanmaz rüyalara dalmış kafatasını.

Bilmezdi insanlar
Domino taşları gibi
Yakınlaşıp, yıkılışlarını
Bilmezdi bu kadar
Teröristin sahte yakınlığını
Damat da oldu kapımıza
Gelin de girdi evimize
Amca, dayı, teyze, hala olarak
Rüştünü ispat ettik bilmeyerek
Yıllar yılı dağ, tepede kurt izi
Çoğu, azı, kalpte sızı,
Yanılttılar oğul, kızı,

Kazsam da pek çok çukur
Örtemem ki üstünü
Asker, korucu, anadili sarmalını
Hepimiz bir ermeni,
Yerinde köy, kent, ova, dağ yolu,
Bir Ahmet Kaya olmadık mı?

Trenin olmadığı yere istasyon
Bina benzeri çatılar kurduk bir kez
Kürt bacılar birer balkon
Ayrık otu oldu yeni şıvgın süreni
Fire verdik yüzde on
Dışta kamp kurdu onlar,
Biz Oran’da çift salonlu villalar
Alicengiz oyunu son,
Onlar dağda karınca,
Biz üstünde bir Heron.

Şimdi anladık,
Anlamak istemeyenler dışında
Şimdi anladık kandaki plazmayı
Bir sınavdan geçirildik yumrusuyla
Uzağı, yakını, batısı, doğulusu,
Yanlışı, doğrusuyla.

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön