Hani o yaz günü vardı ya, gözlerinin derinliğinde kaybolduğum ...
Beklenmedik yağmurların yağdığı , hazırsız yüreklerimizin ıslandığı o gün
Kim bilir belki ben görmüyeyim diye, belkide herkesler görmesin diyeydi ama
Küçücük bi yere saklanmış duruyordu o koskoca aşk, kömür gözlerinin ardında
Hani insan kaybolduğu zaman bakar ya çevresine şaşkın şaşkın,
Pazarda annesini kaybetmiş çocuk misali, izlerken etrafı anlamsızca
Hiç beklemediğim bir anda gözlerime takıldı, gözlerindeki aşka
Heyecanlanırsın ya bir an , Bir an herşey yavaşlar...
Yağan yağmur tanelerini sayabilicek kadar yavaş görürsün o an,
Çevrendeki tüm o gürültü, yaşamın fon müziği gibi ufak ufak gelir kulağına
Ve kendi zihninde değil onun bakışlarında dalarsın teması aşk olan hayal dünyana
Ne olduğunu anlayamazsın ansızın gelen bu duygu sağanağının,
Sadece yaşarsın, yaşarsın ama bit türlüde hatırlayamazsın
Sanki güzel rüyalarımızın ardından gelen gereksiz uyanışlar misali pişmanlık duyarsın..
O aklındaki yarım yamalak karelerle,tekrar deli gibi dalmak istersin uykuya
Zorlarsın fakat bi türlüde başaramazsın, dönemezsin o güzel rüyaya...
Biliyomusun, yersiz, zamansız belkide anlamsız ama bişeyi farkettim
Sen benim güzel rüyamsın... Sana uyumak sana uyanmamak istiyorum...
