Bazen elime alıp kalemi mektuplara dökesim geliyor yüreğimi,
Ama her seferinde kelimelerin bozguna uğradığını görüyorum Sevgili
Harfler bir bir düşüyor uçurumun kenarından
Sebepsiz intiharlarını izliyorum hayallerimin
Bazen bir kenara çekilip ağlayasım geliyor tüm rüyalarımı,
Dalmadan önce gecenin karanlığına
Son bir kez boğulmak kokunda ve hıçkırmak doyasıya
Gözyaşlarım özgürlük peşinde çırpınırken
Bir bir sorgulanıp asılıyor, ağlayamıyorum sevgili
Bazen de çocuk olasım geliyor
Hür olmanın doruğunda, aşkı misafir ederken koynumda,
Tek engel utangaçlık olurdu onca cefanın ardında
Bilirsin işte, çocuksan ağlarsın, ağlarsın ve geçer..
Sessizce sevmeyi sevmiştik biz seninle, gönüllerimiz suskun
Bakışlarımızın çenesi düşmüş, nefeslerimiz koşuşturmada,
Islanmayı bekleyen yüreklerimiz...
Terkedilmiş, yağmayan yağmurlar ardında.. ] ]