Yolculuk...
Bazen ürkek bir saatinde başlayan gecenin
soluk yanan farların parıltısında
kimsesiz bir başına . ...
Yolculuk ...
Bazen bir güneşin doğuşunda
Kızarık gözlerin utangaçlığın da
Ve elveda ederken yarınlara
Yoldan habersiz bir başına ...
Yolculuk...
Yine üzerime üzerime geliyor yol üstü kasabaları
Bir bir sayıyorum ; küsüp de darıldığım insanları
Yola çıkalı saatler oldu ya küskünler listesi son bulmadı
Uzayıp gitti yollarla beraber anıların gürültüsü
Gölgesi düşse de yollara ayrılıkların
Ayrılıkların gözyaşı yağmur gibi aksa da olmadı .
Yolculuk...
Bazen hiç veda bile edemeden ; insana
Ansızın düşüp de ecelin peşine
Düşmek sonsuz yollara
Yine yalnız, bir başına .
Yolculuk...
Mesafeleri yüreğimde hapsettim
Belki dönüşü olmayacak ya bu küskün gidişin
Belki ayrılmakta yalan
Buralara hiç gelmemişim.
Şimdi sahipsizliğimi de buralarda bırakıp
Ve zincirlerini kırarak bu aykırı kimsesizliğin
Ve yüzümden indirerek
O masum aşk maskesini
Ve asarak bir darağacında bir defa da saatleri
Yollar anlamaz beni ....
Yolculuk...
Bazen ; hiç veda bile edemeden insana
Bir yol haritası çizilir
Kimsesiz ...
Bir başına ...
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
07 Nisan 2000 (00:30)
