Yüküm ağır, çekiyorum, yar ben sevdanı
Gözüm yollarda, bitti ümidim, duysan feryadı
Ben yine sensiz, seni özlerim, farkındamısın
Uzaksın, çok uzak, bilmem yakındamısın
Artık konuşmuyorum,yalnızca susuyorum
Gözlerim ufka bakar, seni konuşuyorum
Özlemin yoldaşım, sensizlik arkadaşım
Bana, seni anlatırım,benim benim sırdaşım
Unutmayacağım,unutturamaz yıllar
Yok desemde var ümidim,getirmesede yollar
Ben, o eski ben değilim,ağardı bak saçlarım
Nereden başlasam okumaya, yine senden başlarım
Tadı yok şarkıların, ben artık dinlemiyorum
Akibet hayır olsun, sonu ne bilmiyorum
ORHAN BANİ-İSTANBUL-22/01/2015
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
